宁天苏明月
宁天苏明月最新章节：
李德星一路小跑下山，老远的，就喊道：“你们，怎么回事？不是说了，不要让闲杂人等上来！”
不过，在这里压制境界的环境下，这时候吞下了金元真道丹的杨毅云还真不惧燕无山
可就在这时，一个约莫三寸来高，全身被一件金色甲衣包裹的小人忽然从老者头顶一闪而出
杨毅云如今在自己老巢，更不能怕事
这时唐家老仆将刚沏好的茶水断了上来，唐德荣挥手示意其退下，而后亲自斟了一杯茶，放在了康恪的面前
爸，我这手上还打着石膏呢，怎么洗啊？
柴冬平看到任然明那苦瓜般的表情，顿时“哈哈”大笑起来，他指了指任然明，朝咸贫瘠道：
杨毅云知道只要在来几下，等乱石堆彻底消失，灵天剑宗的护山大阵自破
其身后虚空之中，一声嘹亮凤鸣响起，一柄赤色长剑凭空而出，悬浮在半空中
杨云帆不敢耽搁，心神一动，马上分出了一缕神识，开始探入自己的细小经脉当中
宁天苏明月解读：
lǐ dé xīng yī lù xiǎo pǎo xià shān ， lǎo yuǎn de ， jiù hǎn dào ：“ nǐ men ， zěn me huí shì ？ bú shì shuō le ， bú yào ràng xián zá rén děng shàng lái ！”
bù guò ， zài zhè lǐ yā zhì jìng jiè de huán jìng xià ， zhè shí hòu tūn xià le jīn yuán zhēn dào dān de yáng yì yún hái zhēn bù jù yàn wú shān
kě jiù zài zhè shí ， yí gè yuē mò sān cùn lái gāo ， quán shēn bèi yī jiàn jīn sè jiǎ yī bāo guǒ de xiǎo rén hū rán cóng lǎo zhě tóu dǐng yī shǎn ér chū
yáng yì yún rú jīn zài zì jǐ lǎo cháo ， gèng bù néng pà shì
zhè shí táng jiā lǎo pū jiāng gāng qī hǎo de chá shuǐ duàn le shàng lái ， táng dé róng huī shǒu shì yì qí tuì xià ， ér hòu qīn zì zhēn le yī bēi chá ， fàng zài le kāng kè de miàn qián
bà ， wǒ zhè shǒu shàng hái dǎ zhe shí gāo ne ， zěn me xǐ a ？
chái dōng píng kàn dào rèn rán míng nà kǔ guā bān de biǎo qíng ， dùn shí “ hā hā ” dà xiào qǐ lái ， tā zhǐ le zhǐ rèn rán míng ， cháo xián pín jí dào ：
yáng yì yún zhī dào zhǐ yào zài lái jǐ xià ， děng luàn shí duī chè dǐ xiāo shī ， líng tiān jiàn zōng de hù shān dà zhèn zì pò
qí shēn hòu xū kōng zhī zhōng ， yī shēng liáo liàng fèng míng xiǎng qǐ ， yī bǐng chì sè cháng jiàn píng kōng ér chū ， xuán fú zài bàn kōng zhōng
yáng yún fān bù gǎn dān gē ， xīn shén yī dòng ， mǎ shàng fēn chū le yī lǚ shén shí ， kāi shǐ tàn rù zì jǐ de xì xiǎo jīng mài dāng zhōng
